Ana içeriğe atla

Elysium


Neill Blomkamp 2009 yılında çektiği District 9 ile yalnızca bilimkurgu fanlarını değil tüm sinemaseverler tarafından beğeniyle karşılanan bir işe imza atmıştı. Film Johannesburg üzerine sabitlenen arızalı uzay gemisinde bulunan perişan durumdaki uzaylılar için oluşturulan kamp içerisinde geçiyordu ve “Apartheid” ayrımcılığına yaptığı referanslarla son dönemin en önemli alegorilerinden bir tanesiydi. 


4 Yıl sonra Blomkamp büyük bütçeli yine post-apokaliptik bir gelecek resmeden Elysium ile izleyicinin karşısına çıkıyor. Yani filme başlarken “District 9” kadar sert politik kodlar barındırmayacağını daha düz bir aksiyon filmi izleyeceğinizi tahmin edebiliyorsunuz fakat filmin tek sorunu bu değil.

2154 yılında geçen film cehenneme dönmüş bir dünya portresi çiziyor. 
Dünya; zenginler ve fakirler olmak üzere iki kutba ayrılmış durumda. Yoksul halk, dünya üzerinde sert koşullarda sömürülerek çalıştırılırken, zenginler ise Elysium adı verilen bir uzay istasyonunda yaşıyorlar. Günümüzde en acımasız dönemlerini yaşayan kapitalizmi referans alarak oluşturulan bu senaryo ilk bakışta District 9 kadar güçlü bir alegori gibi gözükse de sırtını daha çok aksiyona dayayan, karakter gelişimi ve olay örgüsünü District 9 kadar iyi kuramayan bir film. Matt Damon’un canlandırdığı Max, çocukluk düşlerini gerçekleştirmek isteyen bir karakteri canlandırırken, çok fazla inandırıcılığı olmayan hatta yüzündeki ifadeden bakılırsa çokta bu mücadeleden hoşnut olmayan bir karakter gibi resmedilmiş. Jodie Foster’in canlandırdığı Delacourt ise film ve Jodie Foster’in kariyeri için oldukça sığ bir karakter. Filmin oyuncular bakımından tek olumlu yanı Wikus’u canlandıran Sharlto Copley’in bulunması. İzleyicinin ilgilisini başrol oyuncularından daha çok çekerken, filme daha hâkim ve sahipleniyor. 

District 9 Blomkamp’ın biçimsel olarak daha deneye açık olduğu, daha cüretkâr söylemler üzerine kurduğu, karakterler gelişimi ve olay örgüsünün oldukça iyi işlendiği bir yapımdı. Elysium ise District 9’nın hem söylem hem de biçimsel olarak yarattığı bu miras üzerine kurulu. Film muhakkak Blomkamp’ın büyük bütçe sayesinde daha büyük kitlelere ulaşmasını sağlayacaktır. Bunun yanında yönetmenin sıkı takipçileri için ise; bir türlü derinleşemeyen yüzeysel bir aksiyon filmi olarak hafızalarda yerini alacak gibi duruyor.




Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

East Hastings

Şehrin üzerine kara bir bulut çökmüştü. Herkesin, bencilce yetişmesi gereken bir yerler vardı. Ve yüzlerinde de aynı soğuk, silik ifade… Yeni bir günün başlangıcının sevinci ve umutları, geçen günün batımıyla birlikte yok olmuştu sanki. Otobüs durakları umutsuzca bekleyişlerin yeri olurken, otobüsler bu umutsuz bekleyişlerin, umutsuz cevapları olmuştu. Reklâm panolarında anlamsızca sırıtan insan siluetleri insanları daha da mutsuz ediyordu. Megafonlardan yükselen sesler, önceden programlanmış bir günün özetini geçiyordu. İmkânların ortasında bir imkânsızlık yaşanıyordu. Burada güneş yalnızca batıyordu…

Blade Runner - 2049

Blade Runner 2049 orjinal filmin cyberpunk atmosferini post apokaliptik bir setle geliştirerek insanoğlunun yine tanrı, kimlik ve hafıza gibi sorularının peşinden koşturmuş. Denis Villeneuve temalarıyla ten uyumu yakalayan Blade Runner 2049 aynı zamanda monoton bulduğum Villeneuve'ün sinema diline ise dinamizm kazandırmış.

Ghost in the Shell

Son yıllarda sinema salonlarında siber punk hayranlarını heyecanlandıran bir hayalet dolanıyor. Blade Runner ve Ghost in The Shell gibi filmlerin yeniden çekiliyor olması büyük büyük bir heyecan dalgası yaratırken bir taraftanda sevenleri tarafından endişeli bir bekleyiş başlatmıştı. Konu bir bilim kurgu başyapıtı olunca bu endişelerin haklılık payını görmezden gelmek saçma olur. Keza Mamoru Oshii 1995 tarihli orjinal ismiyle Kôkaku Kidôtai ile ortaya bir başyapıt koymasını n yanı sıra peşi sıra sinema tarihini derinden sarsacak; The Matrix, Dark City gibi başyapıtlarında doğuşuna vesile olmuştu. Böylesi neredeyse kusursuz bir üründen yine kusursuz bir şey ortaya çıkarmak oldukça ağır bir yük. Bu ağır yükün altına ise Rupert Sanders girmiş. (Denis Villeneuve'un de Blade Runner için işi çok zor.) Orjinal animenin en önemli özelliği siber dünya, kimlik, ve cyborg'ların varoluşlarını anlamlandırma çabası üzerine oldukça yoğun ve takip edilmesi güç diyaloglardan oluşmas