Ana içeriğe atla

The Place Beyond the Pines



2010 tarihli Blue Valentine ile farklı bir aşk hikâyesi kotaran Derek Cianfrance sinemaseverler tarafından hatırı sayılır bir takdir kazanmıştı. Yeni filmi The Place Beyond the Pines ile Ryan Gosling ile tekrar çalışan Cianfrance, Blue Valentine’de ki başarısını tekrar ediyor. Hırsızlık yaparak çocuğu ve sevgilisine bir hayat sunmaya çalışan Luke ve O’nu öldüren polis memuru Avery’nin hikâyesine ayrı ayrı odaklanan yapım, üçüncü bir katman açarak bu bölümde ise bu ikilinin çocuklarının hikâyesine odaklanıyor. 

Üç Epizot:
The Place Beyond the Pines üç parçadan oluşan bir film. İlk bölümde Ryan Gosling’i yine alışık olduğumuz (soğukkanlı-romantik-serseri) bir rolle görüyoruz. Bir çocuğunun olduğunu öğrenmesiyle birlikte banka soymaya başlayan Luke kendi sonunu hazırlayan trajik sona doğru ilerliyor. Bu son ile birlikte filmin ikinci hikâyesi diyebileceğimiz Luke’u vuran polis memuru Avery’nin hikâyesi başlamış oluyor. Luke’un ölümüyle birlikte hayatında farklı bir dönem açılan Avery işi konusunda onurlu bir görüntü çizerken daha sonra politik davranmayı öğrenerek siyasete atılıyor. Filmin üçüncü ve son bölümü ise on beş yıl ilerisine giderek bu ikilinin çocuklarının hikâyesine odaklanıyor. Ve bu son bölüm yer yer bir intikam öyküsüne doğru meyil etse de filmin başından sonuna ana ekseninde devam eden baba-oğul ve kimlik üzerine ilerleyerek sonlanıyor.

Cianfrance’in belgeselciliği;
Yönetmenin belgeselci geçmişine The Place Beyond the Pines’da da rastlamak mümkün. Özellikle yer yer kamerası karakterini takip ederken ya da psikiyatristle aynı odada kalan Avery’e odaklanırken bu izler oldukça belirgin. 

Bir babalar ve oğulları hikâyesi olarak The Place Beyond the Pines iyi bir film. Luke’un babasıyla olan ilişkisinin bir ikamesini oğluyla, Avery ile babası arasındaki ilişkinin yine kendi oğluyla yansımalarına odaklanarak aynı zamanda kimlik üzerine de bir şeyler söyleme çabasına girişiyor. Derek Cianfrance ise yine bildiğimiz dingin kamerası, etkili müzik kullanımı, farklı kurgu oyunları ve belgeselci yönünü filmine entegre ederek başarılı bir işçilik ortaya koyuyor.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

East Hastings

Şehrin üzerine kara bir bulut çökmüştü. Herkesin, bencilce yetişmesi gereken bir yerler vardı. Ve yüzlerinde de aynı soğuk, silik ifade… Yeni bir günün başlangıcının sevinci ve umutları, geçen günün batımıyla birlikte yok olmuştu sanki. Otobüs durakları umutsuzca bekleyişlerin yeri olurken, otobüsler bu umutsuz bekleyişlerin, umutsuz cevapları olmuştu. Reklâm panolarında anlamsızca sırıtan insan siluetleri insanları daha da mutsuz ediyordu. Megafonlardan yükselen sesler, önceden programlanmış bir günün özetini geçiyordu. İmkânların ortasında bir imkânsızlık yaşanıyordu. Burada güneş yalnızca batıyordu…

Blade Runner - 2049

Blade Runner 2049 orjinal filmin cyberpunk atmosferini post apokaliptik bir setle geliştirerek insanoğlunun yine tanrı, kimlik ve hafıza gibi sorularının peşinden koşturmuş. Denis Villeneuve temalarıyla ten uyumu yakalayan Blade Runner 2049 aynı zamanda monoton bulduğum Villeneuve'ün sinema diline ise dinamizm kazandırmış.

Ghost in the Shell

Son yıllarda sinema salonlarında siber punk hayranlarını heyecanlandıran bir hayalet dolanıyor. Blade Runner ve Ghost in The Shell gibi filmlerin yeniden çekiliyor olması büyük büyük bir heyecan dalgası yaratırken bir taraftanda sevenleri tarafından endişeli bir bekleyiş başlatmıştı. Konu bir bilim kurgu başyapıtı olunca bu endişelerin haklılık payını görmezden gelmek saçma olur. Keza Mamoru Oshii 1995 tarihli orjinal ismiyle Kôkaku Kidôtai ile ortaya bir başyapıt koymasını n yanı sıra peşi sıra sinema tarihini derinden sarsacak; The Matrix, Dark City gibi başyapıtlarında doğuşuna vesile olmuştu. Böylesi neredeyse kusursuz bir üründen yine kusursuz bir şey ortaya çıkarmak oldukça ağır bir yük. Bu ağır yükün altına ise Rupert Sanders girmiş. (Denis Villeneuve'un de Blade Runner için işi çok zor.) Orjinal animenin en önemli özelliği siber dünya, kimlik, ve cyborg'ların varoluşlarını anlamlandırma çabası üzerine oldukça yoğun ve takip edilmesi güç diyaloglardan oluşmas