Bir film yalnızca "film" değildir. Bazen tiyatro uyarlamalarına yaklaşır, bazen psikolojiye göz kırpar bazen edebiyata bazen de politikaya. Sergei Eisenstein sinema tüm sanatların en üstünü derken belki de sinemanın bu bütünleyici özelliğine işaret ediyordu. Türler arasında gezinen ve bir film olmanın yanında politik olmayı başaran(sadece söylemiyle değil biçimsel olarak ta bunu başaran) Beasts of the Southern Wild'in genç yönetmeni Benh Zeitlin adeta boyundan büyük bir işe kalkışıyor ve iyiki de kalkışıyor. Keza yılın ilk bombasını patlatıyor.
Hushpuppy, Bathtup isimli yerde fakir ama mutlu bir toplulukta babasıyla birlikte yaşayan altı yaşında küçük bir kız çocuğudur. Babasının ne olduğu bilinmeyen bir hastalığa yakalanmasıyla birlikte evrenin işleyişi bozulmaktadır. Hushpuppy'nin güçlü hayal dünyasının da devreye girmesiyle birlikte Auroch denen orduyla baş etmesi gerekmektedir.
Filmin kısaca konusunu okuyunca bile insanın ister istemez kafası karışıyor. Hastalık, antik öncesi yaratıklar neresi burası, neler oluyor diyorsunuz. Fakat yönetmen Zeitlin'in en büyük başarısı da zaten burada başlıyor. Filmini belgesel düzeyinde bir gerçeklikle inşa ederken belgesel yanında eğreti durabileceğini düşünebileceğiniz masalsı öğeleri ustaca harmanlıyor. İşi bu noktada bırakmayıp aynı zamanda politik bir metinde ekliyor. Film, küresel ısınmanın iklimsel etkilerine dokundururken bir taraftan da devletlerin zorunlu göç ve kentsel dönüşüm politikalarına karşı direnenlere de göz kırpıyor. Zaten filmin politik yönünün bu şekilde olması yönetmenin biçimsel olarak tercihlerine de yansıyor. Filmde rol alan çoğu kişi yöre yerlisi olarak filme katkı sağlıyorlar. Dolayısıyla film kolektif bir mücadelenin kolektif bir sanat ürünü oluyor.
Benh Zeitlin henüz ilk filmiyle hem politik yönü bu kadar güçlü hem de masalsı bir filme imza atmış olmuş olması gelecek filmleri için şimdiden heyecana yol açıyor. Umarım yeni filmi için arayı fazla uzun tutmaz ve biran önce yeni filmleriyle bizleri buluşturur; keza neler yapacağını, türler arasında nasıl bir gezintiye çıkacağını merakla bekliyorum.
Hushpuppy, Bathtup isimli yerde fakir ama mutlu bir toplulukta babasıyla birlikte yaşayan altı yaşında küçük bir kız çocuğudur. Babasının ne olduğu bilinmeyen bir hastalığa yakalanmasıyla birlikte evrenin işleyişi bozulmaktadır. Hushpuppy'nin güçlü hayal dünyasının da devreye girmesiyle birlikte Auroch denen orduyla baş etmesi gerekmektedir.
Filmin kısaca konusunu okuyunca bile insanın ister istemez kafası karışıyor. Hastalık, antik öncesi yaratıklar neresi burası, neler oluyor diyorsunuz. Fakat yönetmen Zeitlin'in en büyük başarısı da zaten burada başlıyor. Filmini belgesel düzeyinde bir gerçeklikle inşa ederken belgesel yanında eğreti durabileceğini düşünebileceğiniz masalsı öğeleri ustaca harmanlıyor. İşi bu noktada bırakmayıp aynı zamanda politik bir metinde ekliyor. Film, küresel ısınmanın iklimsel etkilerine dokundururken bir taraftan da devletlerin zorunlu göç ve kentsel dönüşüm politikalarına karşı direnenlere de göz kırpıyor. Zaten filmin politik yönünün bu şekilde olması yönetmenin biçimsel olarak tercihlerine de yansıyor. Filmde rol alan çoğu kişi yöre yerlisi olarak filme katkı sağlıyorlar. Dolayısıyla film kolektif bir mücadelenin kolektif bir sanat ürünü oluyor.
Benh Zeitlin henüz ilk filmiyle hem politik yönü bu kadar güçlü hem de masalsı bir filme imza atmış olmuş olması gelecek filmleri için şimdiden heyecana yol açıyor. Umarım yeni filmi için arayı fazla uzun tutmaz ve biran önce yeni filmleriyle bizleri buluşturur; keza neler yapacağını, türler arasında nasıl bir gezintiye çıkacağını merakla bekliyorum.
Yorumlar