Uzaylı paranoyasının ayyuka çıktığı bir dönemde Independence Day, küresel ısınma paranoyalarının oluştuğu bir dönemde The Day After Tomorrow gibi filmleriyle tanıdığımız Rolland Emmerich'in yeni filmi 2012 ise Maya takvimine göre gerçekleşeceği iddia edilen dünyanın sonuna odaklanmakta. İçerdiği bazı aksiyon sahneleriyle keyifli dakikalar vaat eden yapım, ne yazıkki bunu filmin geneline yayamamış. Uzun süresi ve senaryosunun geneline yayılan abartılı baba-oğul sekanslarıyla klişe ve vasatı geçemeyen bir film olmuş.
Şehrin üzerine kara bir bulut çökmüştü. Herkesin, bencilce yetişmesi gereken bir yerler vardı. Ve yüzlerinde de aynı soğuk, silik ifade… Yeni bir günün başlangıcının sevinci ve umutları, geçen günün batımıyla birlikte yok olmuştu sanki. Otobüs durakları umutsuzca bekleyişlerin yeri olurken, otobüsler bu umutsuz bekleyişlerin, umutsuz cevapları olmuştu. Reklâm panolarında anlamsızca sırıtan insan siluetleri insanları daha da mutsuz ediyordu. Megafonlardan yükselen sesler, önceden programlanmış bir günün özetini geçiyordu. İmkânların ortasında bir imkânsızlık yaşanıyordu. Burada güneş yalnızca batıyordu…
Yorumlar