Bir askerin şahit olduğu Sabra ve Şatila'da gerçekleşen Filistin Mülteci kamplarındaki katliamları yeniden hatırlayarak, anılarını geri kazanma sürecini anlatan ve bunu pek alışık olmadığımız şekilde, animasyon-belgesel şeklinde yapan filmin yönetmeni ve senaristi "Ari Folman"... Anılarını yeniden kazanma sürecini yaşayan askerle birlikte izleyicinin de hafızasını geri getirmeye çalışan yönetmen, bir savaşı ve bir reklamı aynı duyarlılıkla izleyen, herşeyin görüntüden oluştuğu ve görüntünün bitimiyle görüntüdeki eyleminde bittiği seyircinin evrenini zaten gerçek olmayan görüntülerden oluşan animasyonlarla delmeye ve seyirciye kaybettiği belleğini askerle birlikte kazandırmaya çalışıyor...
Şehrin üzerine kara bir bulut çökmüştü. Herkesin, bencilce yetişmesi gereken bir yerler vardı. Ve yüzlerinde de aynı soğuk, silik ifade… Yeni bir günün başlangıcının sevinci ve umutları, geçen günün batımıyla birlikte yok olmuştu sanki. Otobüs durakları umutsuzca bekleyişlerin yeri olurken, otobüsler bu umutsuz bekleyişlerin, umutsuz cevapları olmuştu. Reklâm panolarında anlamsızca sırıtan insan siluetleri insanları daha da mutsuz ediyordu. Megafonlardan yükselen sesler, önceden programlanmış bir günün özetini geçiyordu. İmkânların ortasında bir imkânsızlık yaşanıyordu. Burada güneş yalnızca batıyordu…
Yorumlar