Hollywood 'un oluşturduğu ahlak, klişe standartlarına uygun bir hikayesi var aslında Beowulf 'un ve Robert Zemeckis 'in elinde keyifli bir seyirliğe dönüşmüş. Aslında Hollywood belli hikaye kalıplarının, klişelerinin dışına çıkamazken tam olarak bunu yapıyor olsada tamamen buna dönmeli bence, farklı teknikleri, daha deneysel biçimleri denemeli ve izleyiciye farklı deneyimler sunmalı. Film kendi kurallarını korumaya çalışan Hollywood 'un bir yandan da yeni şeyler üretmeye çalışmasının çelişkisi gibi duruyor.
Şehrin üzerine kara bir bulut çökmüştü. Herkesin, bencilce yetişmesi gereken bir yerler vardı. Ve yüzlerinde de aynı soğuk, silik ifade… Yeni bir günün başlangıcının sevinci ve umutları, geçen günün batımıyla birlikte yok olmuştu sanki. Otobüs durakları umutsuzca bekleyişlerin yeri olurken, otobüsler bu umutsuz bekleyişlerin, umutsuz cevapları olmuştu. Reklâm panolarında anlamsızca sırıtan insan siluetleri insanları daha da mutsuz ediyordu. Megafonlardan yükselen sesler, önceden programlanmış bir günün özetini geçiyordu. İmkânların ortasında bir imkânsızlık yaşanıyordu. Burada güneş yalnızca batıyordu…
Yorumlar